لحظـــه به لحظه دلتنگـــی

اینجــــا مجـــــازیه یـه روز عزیــــز دلــشونــي یــه روز دفــتر خـاطرات

لحظـــه به لحظه دلتنگـــی...

حداقل بودنتم برای من دلخوشی بود توام رفتی لعنتی بعد تو کجا برمنفسم تنگه گرفته سینم از هوای تو بیا این قلب شکستمم ببر برای تو بعد تو مهم نی که اصلا چی سرم میادبعد تو از همه چی از همه چی بدم میادبا کسی ندارم آدما شکستنم میرم ببین ولی نفهمیدی چه جاهاییدل کیارو من بخاطرت شکستمدل من میگیره با رفتنت کجا میریتموم دلخوشی من بگو کجا میرید بگو کجا میری وقتی دلم پیش توئههیچکسی ندید دلم به پای تو پیر شدهزیر هر آسمونی باشی بارونش منمتوی هر شهری باشیم قانونش منم از تموم دردایی که گفته نشده واستسکوت رفتن تو توی مخم ورم زدهنبود تو کشته رگای احساس منوتموم خاطرات صف کشیده رو دستمو بیداری زد به سرم دفترو خودکارم باعشق بی معرفتم یکمی آدم باشبیا تا بالو پرم نشکسته کثافتبعد تو هرچی که از تو دارمو میشکنمبعد تو به یاد تو با یاد تو میمیرمبعد تو قلب من از کار میوفته برگردبعد تو از درو دیوار خونم دلگیرمبعد تو هرکی اومد از سرم باز زدمواسه کل عاشقای شهرمون ساز زدمبعد تو میخونم میخونم میخونمبعد تو گلوی من پاره میشه میدونمبعد تو دیوونه وار با همه لج میکنمبعد تو سمت بیراهه رامو کج میکنمبعد تو داغونه داغونهبعد تو قرمزه چشمام همش بارونه واسه کل عاشقای شهرمون ساز زدم..بعد تو گلوی من پاره میشه میدونم..بعد تو هرکی اومد از سرم باز زدم.. لحظـــه به لحظه دلتنگـــی...

rlm;یکی از سخت ترین سوال هایی که جوابی واسش نمی تونی پیدا کنی، وقتیه که مغزت بهت میگه صبر کن قلبت میگه تا کی؟

• 

لحظـــه به لحظه دلتنگـــی...

چشمام به شدت پف کرده ! اما از خواب خبری نیست ... از آرامش خبری نیست ... یک بغض گندهء لعنتی سد کرده راه نفس کشیدنم را ! خس خس میکند گلویم قلبم هم ریپ میزنه و یادآوری می کند تا سر کشیدن ریق رحمت فاصله چندانی نداری ... دلم یه جور ناجوریست ! مشکل اصلی هم همین است ! ناجور بودنش ! با هیچ چیز و هیچکس جور نمیشوه این لعنتی مرض دارده ... میخواد منو زجر بده ! بلاتکلیفم رفیق ! حتما توی دلت می گی مثل همیشه ... خوب ... شاید ! بالاخره من همون ادم ِ سالهای نزدیکم ... فقط کمی پیرتر ... شاید خیلی پیرتر ... حداقلش روحم ۲-۳ برابری بیشتر از جسمم پیری را احساس می کند ! راستی ! این را هم میخواستم بنویسم !!! چند روز پیش دهانم بی جهت باز شد و چیزی را که نباید میگفت را پرتاب کرد به گوش چند نفری ! تقاصش را گوش و صورتم پس دادن ... یادم باشه کمی نصیحتش کنم تا بیخود و بی جهت باز نشود ... عجیب دارد دیوانه ام می کنه ننوشتن ... توی این مدت کوتاه کهاینجا نبودمیک چیزی را خیلی خوب تونستم درک کنم ! آن هم اینکه هیچ چیز مثل اشتیاق خوانده شدن قلمت را برای نوشتن گرم نمی کند ... مخصوصا اگر جای بخصوصی ، با قوانین خودت داشته باشی ... حکمران ِ دنیای نوشته هایت باشی ! بتونی زور بگویی ، فحش و بد و بیراه بگویی ، گیر بدهی به خواننده هایت ، هیچکس هم نتونه جیک بزند ! عجیب حسه خوشمزه ای دارد ... خودم خوب میدانم ۹۸٫۹٪ از نوشته هایم لحظـــه به لحظه دلتنگـــی...